نویسندگان: شاپور صالحی فرگنی
چکیده:
آموزش و توسعه، تسهیلگر منابع انسانی است. آموزش همه کارکنان را قادر میسازد تا عملکرد سازمان را با مسائل محیطی ادغام و یکپارچه نمایند. مبدل شدن به سازمانی یادگیرنده به عنوان یک استراتژی مؤثر در بهبود عملکرد و توسعه کسب و کار به نظر میرسد که با نوآور پذیری و نوآور بودن تعامل و ارتباط تنگاتنگ دارد. در این راه آنچه می تواند به آنها کمک کند، اهتمام تأثیر آموزش کارآفرینانه و تأثیر اثربخشی آموزش میباشد. با ارزیابی پیشینه های موجود در این حوزه کمبود پژوهشی در این موضوع بهخصوص با نقش میانجی اثربخشی احساس میشود. پژوهش حاضر بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت و روش، توصیفی همبستگی – است. در بخش تجزیه و تحلیل، یافته های آزمون کولموگروف اسمیرنوف نشان داد توزیع دادهها نرمال نبوده، بر این اساس برای – تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار اسمارت پی ال اس 1 استفاده گردید. نرمافزار پی ال اس برای برازش و ارزیابی روایی مدلهای معادلات ساختاری، سه بخش را تحت پوشش قرار میدهد. برازش مدلهای اندازهگیری، برازش مدل ساختاری و برازش مدل کلی. نتایج نشان داد مدل مفهومی از برازش مناسب برخوردار است. همچنین برای بررسی فرضیات پژوهش از ضریب مسیر و مقدار آماری تی استفاده شد که همگی مورد تائید قرار گرفت و به این نتیجه رسیدیم که آموزش کارآفرینانه، مدیریت عملکرد سازمان و اثربخشی آموزش کاملا برهم اثرگذار هستند و اثربخشی آموزش میتواند نقش میانجی را در ارتباط بین دو متغیر دیگر داشته باشد.
واژگان کلیدی: آموزش کارآفرینانه، مدیریت عملکرد سازمان، اثربخشی آموزش