نویسنده: شاپور صالحی فرگنی
چکیده:
در دهه‌های اخیر سرمایه انسانی به یکی از مهم‌ترین مزیت‌های صنایع تبدیل شده است. بااین‌وجود در حال حاضر، ازلحاظ مفهوم‌سازی و تعیین مؤلفه‌ها برای مفهوم ارتقای کیفی سرمایه انسانی با ابهام نظری و تئوریک روبرو هستیم که ریشه بسیاری از این ابهام‌ها و پیچیدگی‌ها به نبود الگوی جامع و مناسب برای تبیین این ارتقای کیفی مربوط می‌شود، لذا با استناد به بررسی‌های انجام‌شده مشخص گردید که ارتقای کیفی سرمایه انسانی در صنایع نفت و پتروشیمی دارای الگوی پارادایمی است که 25 مؤلفه و ۴ بعد را در برمی‌گیرد. پژوهش حاضر ازلحاظ رویکردی کیفی می‌باشد. در رویکرد کیفی از ماکس کودا استفاده شده است و ابزار جمع‌آوری داده‌ها، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که از روش نمونه‌گیری گلوله برفی با 15 نفر از خبرگان و متخصصین انجام شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام و مدل کیفی پژوهش از دل الگوهای ذهنی و نظرات افراد استخراج شد، نتیجه بخش کیفی این تحلیل نشان‌دهنده 25 مؤلفه و ۴ بعد و استخراج بالغ‌بر 170 شاخص اصلی از مصاحبه‌ها و ادبیات نظری که در قالب مدل پارادایمی ارائه شده است. بر اساس مدل پارادایمی استخراجی، بخش کیفی با اجرای راهبرد مستنتج شد. نتایج نشان داد که می‌توان به ارتقا کیفی سرمایه انسانی و عملکرد نیروی انسانی در صنعت و افزایش رقابت‌پذیری در سطح بازار جهانی و کسب مزیت‌های رقابتی ماندگار در این حوزه امیدوار بود.
واژگان کلیدی: سرمایه انسانی، منابع انسانی، صنعت نفت و پتروشیمی